دانش حضرت سکینه
حضرت سکینه علیهاالسلام
علاقه زیادی به شعر داشت و افزون بر این که خود شعر میسرود، منزلش نیز
محفلی برای نقد و بررسی اشعار شاعران بزرگ و معروف عرب به شمار میآمد.
هرگاه اختلاف نظری بین شاعران پدیدار میگشت، نزد آن حضرت میرفتند و داوری
او را ملاک قبولی یا رد اشعار خود میدانستند. آن حضرت در پشت پرده قرار
میگرفت و توسط کنیزی که او نیز در ادبیات مهارت داشت، اشعار را دریافت
میکرد. بعد حضرت با توجه به شعر شاعران، جوایزی برای شعر آنها در نظر
میگرفت.
محققان، اندیشمندان و راویان حدیث،
برای برطرف ساختن شبههها و پرسشهای علمی و فقهی خود، به منزل حضرت سکینه
علیهاالسلام مراجعه میکردند. هم چنین آن حضرت، منزل خود را، محفل زنان و
دختران عرب قرار داده بود و تبلیغ دین خدا را از راه این محفل ادبی انجام
میداد.
وفات حضرت سکینه
حضرت سکینه علیهاالسلام
پس از حدود هفتاد سال عمر سراسر پرافتخار و عظمت، سرانجام در ظهر روز
پنجشنبه، پنجم ربیع الاول سال ۱۱۷ ق، در مدینه جان به جانان سپرد. پس از
رحلت آن حضرت، خالد بن عبدالملک، حاکم مدینه، با عده زیادی از مردم در محل
حضور یافت و ابتدا براساس رسم آن زمان، بر پیکر پاک آن حضرت نماز خواند و
سپس مردم دسته دسته بر او نماز خواندند.
محل دفن
بعضی بر این باورند که حرم حضرت سکینه (س) در کشور سوریه شهر شام(دمشق)
است، مرحوم علامه سید محسن امین عالم بزرگ شیعه، بر این باور بودند که حرم
سکینه ای که در دمشق است، هیچ ارتباطی به حضرت سکینه(س) دختر امام حسین(ع)
ندارد و تنها تشابه اسمی میان این دو، شبه ی دفن دختر امام حسین(ع) در شام
را به وجود آورده است. این حرم مربوط به سکینه دختر یکی از ملوک شام است،
زیرا بر صندوقی که بر قبر نهادهاند به خط کوفی مشجر عنوان سکینه لقب الملک
نوشته شده است. مرحوم حاج شیخ عباس قمی نیز نظر مرحوم سید محسن امینی را
تصدیق نموده است.
بنابر این آن گونه که مورخان نوشتهاند، حضرت سکینه(س) در مدینه مقیم بوده و در آنجا رحلت نموده است.